در دنیای زیورآلات، درجه خلوص طلا را با واحدی به نام عیار میسنجند. این مفهوم بسیار مهم است زیرا نشان میدهد در یک قطعه فلز، چه اندازه از آن طلای ناب و چه مقدار از آن را فلزهای دیگر تشکیل دادهاند. طلای خالص که به آن طلای بیستوچهار عیار میگویند، برای ساخت زیورآلات بسیار نرم و آسیبپذیر است و به سادگی خراش برمیدارد. به همین خاطر، برای آنکه بتوان از آن گردنبند یا انگشتری محکم و پایدار ساخت، آن را با فلزهای دیگری مانند نقره یا مس میآمیزند تا هم مقاومت آن بیشتر شود و هم رنگهای گوناگونی مانند زرد، سفید یا صورتی پدید آید. محاسبه عیار بر پایه بیستوچهار بخش برابر است. برای نمونه، یک دستبند هجده عیاری به این معناست که از آن بیستوچهار بخش، هجده بخش آن طلای ناب و شش بخش باقیمانده از فلزهای دیگر است. اگر بخواهیم به زبان درصد بیان کنیم، این عدد برابر با هفتاد و پنج درصد طلای خالص است.
همینطور، طلای چهارده عیار که از پرکاربردترین گونههاست، نزدیک به پنجاه و هشت درصد و طلای ده عیار نیز حدوداً چهل و دو درصد خلوص دارد. هرچه شماره عیار کوچکتر باشد، میزان طلای خالص در آن کمتر و در نتیجه بهای نهایی آن نیز کمتر است، اما از سوی دیگر، به دلیل وجود فلزهای پایه بیشتر، استحکام آن افزایش مییابد. برای شناسایی عیار طلا، معمولاً نشانههای ریزی بر روی قطعه حک میشود. این نشانهها که بیشتر به شکل عددهایی مانند 24، 18، 14 یا 10 هستند، توسط سازنده بر روی محصول کندهکاری میشوند تا خریدار به آگاهی و اطمینان کامل، از درجه خلوص آن باخبر شود. پس فهمیدن معنای عیار نه تنها به شما کمک میکند بهای واقعی یک شئی را بدانید، بلکه در گزینش کالایی با پایداری و رنگ دلخواهتان نیز سودمند خواهد بود.